کرمان من

                                                                                   

مادر مادر سادات

(نگاهی بر زندگانی پر برکت حضرت خدیجه سلام الله علیها)

اللهم عجل لولیک الفرج

  اى مرا روح مناجات خدیجه مددى

زینت خالق آیات خدیجه مددى

اولین بانوى اسلامى و ام الزهرا

مادر مادر سادات خدیجه مددى

 

   

ای سلام آورده جبریل از خداوندت، سلام

وی محمّد برده نامت را به لب با احترام

همسر و همسنگر و همگام با خیرالانام

سایه‌ات تا صبح محشر بر سر دین مستدام

 

بانوی بهشتی

 

      حضرت خدیجه علیه االسلام، همسر بزرگوار پیامبر اسلام، الگویی تابناک از همراهی، هم دلی و هم داستانی با پیامبراعظم صلی الله علیه و آله است. او از زنان بهشتی است که روایات فراوانی از پیامبر و معصومان درباره فضیلت های اخلاقی اش وارد شده است.

 

به طوری که در روایات از چهار زن به عنوان بهترین زنان بهشتی یاد شده است که یکی از آنها حضرت خدیجه (سلام الله علیها ) می باشد .            

 

پیامبر (ص) :”خیر نساءالجنّهْْ ، مریم بنت عمران و خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت محمد و آسیه بنت مزاحم امرأهْْ فرعون”.

بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۱۶۲٫

برترین زنان بهشتی: مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد(ص) و آسیه دختر مزاحم (زن فرعون) می باشند.

 

 

معرفی حضرت خدیجه (سلام الله علیها )

 

 

نام : «خدیجه» به مفهوم گسسته و بیگانه‌ از زشتی ‌ها و ناپسندی‌ها

 

پدر : پدر بزرگوارش «خویلد» قهرمان دلاورى بود که در دفاع از حریم کعبه، روزی به یاد ماندنى آفرید.

 

مادر : مادرش «فاطمه» بنت زائد که بانویى با فضلیت بود.

 

القاب : براى حضرت خدیجه سلام الله علیها القاب فراوانى است که از عظمت بیکران وقداست بى پایان آن حضرت حکایت مى کند، که از آن جمله است:

 

     "سیدة النساء القریش"(سرور زنان قریش) ؛"طاهره"(پاک دامن )؛ "مبارکه"(بانوی پر برکت)؛ سرور زنان عالم؛ "صدیقه"(بانوی راستی و درستی)؛ زکیه (پاک و بالنده از نظر جسم، روح و اندیشه)، راضیه (خشنود از تدبیر و تقدیر حکیمانه‌ی خدا)، مرضیه (انسان شایسته‌ای که خدا از  او خشنود است)، کبری (بانوی ارجمند و بلند پایه)

 

     یتمیان او را «اُمّ الیتامى»، بینوایان او را «اُمّ الصعالیک»، مؤمنان او را «اُمّ المؤمنین» وکوثر جارى خلقت نیز او را «اُمّ الزهراء» یا سرچشمه کوثر مى دانستند و در مقام والای ایشان همین بس که او مادر سرور زنان عالم حضرت زهرا (سلام الله علیها) است .

 

خدیجه نخستین کسی بود که به خدا و رسولش ایمان آورد .(اولین زن مسلمان )

 

     به‏ حق ایشان کفو خوبى براى پیامبر (ص) بود . بى‏ تردید مى ‏توان گفت‏ که این سجایا و فضایل اخلاقى سبب شد تا خدیجه براى همسرى پیامبراکرم (ص) شایسته شمرده شود . طبق روایات ، او براى پیامبراکرم (ص) یاورى صادق بود .

  و در فضیلت ایشان همین بس که خدا بزرگترین خیر دنیا یعنی حضرت زهرا (سلام الله علیها ) را به او عطا کرد .

 

تولد: سال 68 پیش از هجرت در مکه

 

وفات:  در سن 65 سالگی و دهم ماه رمضان سال دهم بعثت و پس از سه روز بعد از وفات ابوطالب است.

پیغمبر(ص) او را در حجون دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت و سال وفات او عام الاحزان (سال اندوه ها) نامیده شده است .

 

فرزندان : قاسم، عبدا...، زینب، ام کلثوم، فاطمه و رقیه می باشند.

پسران خدیجه در کودکی ، بدرود زندگى گفتند .

 

 

خدیجه در دوران جاهلیت

 

     حضرت خدیجه علیهاالسلام در دوران جوانی با تشکیل کاروان های تجاری به کسب درآمد پرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت اندوزی قرار داده بودند، به تجارت روی آورده بود.  

     تاریخ نگاران، بارها از او با عنوان هایی همچون «بانوی دوراندیش و خردمند» یا «بانوی عاقل»ی یاد کرده اند. حضرت خدیجه علیه االسلام یکی از ثروتمندان مکه بود که به اِمرأةالقریش (یعنی شاهزاده خانم قریش) شهرت داشت.

    ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه گاه نیازمندان بود. کرم، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاک دامنی، از وی بانویی پرهیزکار و مورد احترام ساخته بود. لقب «بانوی بانوان قریش» که در آن زمان به وی داده شد، نشان دهنده جایگاه او در میان مردم است.

    از برجسته‌ترین لقب‌های دختر فرزانه حجاز، واژه‌ «طاهره» یا پاک منش است؛ چرا که آن حضرت با آنکه در میان ناز و نعمت و اعتبار خانوادگی زندگی می‌کرد، اما این امکانات هرگز نتوانست آن جوان پاک‌منش‌ را دستخوش غفلت و یا مستی کند. او با آنکه قبل از آشنایی با پیامبر (ص) مدیریت یک سازمان بزرگ اقتصادی را بر عهده داشت و ده‌ها مرد در تشکیلات او بودند، مگر به قدر ضرورت با آنان برخورد نمی‌کرد و دامان عفاف را حفظ می‌کرد. در شب‌ نشینی‌های گناه آلود اشراف شرکت نکرده و خود را آلوده نمی‌ساخت و به هیچ وجه روش منحط جامعه را نمی‌پذیرفت و ذره‌ ای به رسوم رایج دل نمی‌داد. هرگاه زنی یا دختری به دنبال کمال و معنویت بود، به سرای او می‌شتافت و از وی درس می‌آموخت. یکی از دانشمندان اهل سنت در مورد حضرت خدیجه می‌نویسد:

« و کانت تدعی فی الجاهلیة بالطاهرة لشدة عفافها »

«خدیجه (س) در روزگار تیره و تار جاهلیت به خاطر پروا و معنویت بسیارش، پاک روش و پاک منشی یا طاهره خوانده می‌شد».

 

 

قدرت مدیریتی و سازماندهی:

 

       با توجه به شرایط آن روزگار، که زن را از تمام احتیاجات محروم و دختران را زنده به گور می‌کردند و با توجه به موقعیت و فعالیت اقتصادی خدیجه (س) می‌توان او را خردمندترین و کارآمدترین زن روزگار خود نامید. یکی از نویسندگان عرب در مورد او می‌نویسد:

«خدیجه این بانوی آگاه و پاک سرشت و این انسان شیفته‌ معنویت که حق‌گرایی، فضیلت طلبی و نواندیشی و عشق به کمال از ویژگی‌‌های او بود. از همان روزگار جوانی و پیش از آشنایی با پیامبر، یکی از دختران نامدار و بافضیلت حجاز و عرب به شمار می‌آمد. در جهان عرب نخستین، زن توانمندی است که در تجارت و مدیریت درخشید و در این راه شخصیت منطقه‌ای و شهرت جهانی به هم زد. به گونه‌ای که نام بلند او در تاریخ عرب و در آثار و نوشته‌های تاریخ نگاران پیش از اسلام نیز باشکوه و عظمت و به عنوان یک قهرمان بزرگ ملی آمده است» .

 

 

ازدواج با پیامبر

 

     بدیهی است بانویی مثل خدیجه (سلام الله علیها)  که از نظر کمال ، وقار ، شخصیت و همچنین ثروت سر آمد زنان عصر خویش بوده خواستگاران زیادی داشته باشد ، اما تقدیر الهی بر این بود که او همسر آخرین پیغمبر خدا باشد .

     البته شایان ذکر است که طبق برخی نقل ها خدیجه پیش از محمد، دوبار ازدواج کرده بود اما تعدادی از محققین بر این عقیده‌اند که خدیجه قبلاً با کسی ازدواج نکرده بود و اولین و تنها ازدواج او، ازدواج با محمد بود.

     جریان  ازدواج پیامبر با خدیجه خواندنی و مفصّل است.

     خلاصه داستان ازدواج او با پیامبر چنین است که محمد ابتدا در کاروان‌های تجاری او کار می‌کرد و او از امانتداری و کاردانی پیامبر خوشش آمده بود. و گفته می‌شود این خدیجه بوده‌است که از محمد خواستگاری کرده‌است و بدین گونه پیوند آسمانی او و پیامبر تحقق می یابد .

      البته نا گفته نماند خدیجه قبلا از نزدیکان خود درباره پیامبر آخر الزمان چیزهایی شنیده بود که این شنیده ها هم در انتخابش بی تاثیر نبوده است .

 

 

ولادت حضرت زهرا (سلام الله علیها )

 

  وقتی زمان به دنیا آمدن حضرت فاطمه (سلام الله علیها ) نزدیک شد ، حضرت خدیجه به سوی زنان قریش و فرزندان هاشم کسی را فرستاد که نزد او حاضر شوند .

     ایشان در جواب او فرستادند که : فرمان ما نبردی و قبول نکردی و زن یتیمی شدی که فقیر است و مالی ندارد ، و ما به این سبب به خانه تو نمی آییم .

خدیجه چون پیغام ایشان شنید بسیار اندوهگین گردید . در این حالت ناگاه دید که چهار زن گندمگون بلند بالا نزد او حاضر شدند . خدیجه از دیدن ایشان ترسید . پس یکی از ایشان گفت : نترس ای خدیجه! ما فرستادگان پرودگاریم که برای مساعدت تو آمده ایم . منم ساره همسر ابراهیم ، دوم آسیه دختر مزاحم (همسر فرعون )، سوم مریم دختر عمران و چهارم کلثوم خواهر موسی بن عمران است . حق تعالی ما را فرستاده تا در وقت ولادت نزد تو باشیم .

 بدین ترتیب فاطمه (سلام الله علیها ) پاک و پاکیزه به دنیا آمد، نوری از او ساطع شد که تمام مکه را روشن نمود .

 

 

خدمات حضرت خدیجه به اسلام

 

     حضرت خدیجه علیهاالسلام در بیش از 24 سال زندگی مشترک با پیامبر گرامی اسلام، خدمات بسیاری برای آن بزرگوار و دین اسلام انجام داد. حمایت های مالی، روحی، عاطفی از حضرت محمد صلی الله علیه و آله ، تصدیق و تأیید پیامبر در روزگاری که هیچ کس تأییدش نمی کرد و یاری ایشان در برابر آزار مشرکان، گوشه هایی از این خدمات ارزشمند است. حضرت خدیجه علیهاالسلام پس از ازدواج با پیامبر، دارایی اش را به ایشان بخشید تا آن را هرگونه می خواهد مصرف کند. رسول گرامی اسلام در این زمینه می فرماید: «هیچ ثروتی به اندازه ثروت خدیجه علیهاالسلام برای من سودمند نبود».

     حضرت خدیجه علیهاالسلام ، این بانوی بزرگوار نه تنها از عمق جان به رسالت پیامبر ایمان آورد، بلکه او را در برابر سختی ها و تکذیب مشرکان و بدخواهان یاری داد. تا زنده بود، اجازه نداد آزار و شکنجه مشرکان بر رسول خدا صلی الله علیه و آله سخت آید. هنگامی که رسول الله صلی الله علیه و آله با باری از مصیبت و اندوه به خانه می آمد، خدیجه او را دلداری می داد و نگرانی را از ذهن و خاطرش می زدود.

 

 

ثروت خدیجه در شعب ابی طالب

 

     حضرت خدیجه علیه االسلام در مدت سه سال که با پیامبر در شعب ابی طالب بود، مانند همیشه با مال خود به یاری پیامبر شتافت. او تمام ثروت خود را در جریان شعب خرج کرد تا جایی که نقل می شود پس از محاصره اقتصادی، دیگر ثروتی نداشت. خدیجه، افزون بر اینکه ثروت خود را در این راه صرف کرد، از خویشان خود نیز می خواست در هر فرصت پیش آمده به مسلمانان کمک کنند. آنان نیمه شب ها مقداری گندم و خرما بر شتری می گذاشتند و تا نزدیکی شعب می بردند، آن گاه افسار شتر را بر گردنش می آویختند و آن را رها می کردند تا به مسلمانان برسد. خدیجه، سه سال رنج و مشقت شعب را تحمل کرد که می توان آن را اوج فداکاری او در خدمت به اسلام به شمار آورد. پیامبر همواره از این فداکاری خدیجه یاد می کرد و او را به دلیل این ایثار و از خودگذشتگی، می ستود.

 

 

سلام جبرئیل بر خدیجه

 

     مقام حضرت خدیجه علیهاالسلام بسیار والاست؛ زیرا خداوند به وسیله امین وحی خویش، جبرئیل بر او سلام می فرستد و او را گرامی می دارد. هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله از معراج بازگشت، از جبرئیل پرسید: آیا کار دیگری هست؟ جبرئیل فرمود: «از طرف خداوند و از سوی من به خدیجه علیهاالسلام سلام برسان.» هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله خدیجه را ملاقات کرد، فرمود: «ای خدیجه! خداوند و فرشتگان بر تو سلام می رسانند و گرامی ات می دارند.» خدیجه فرمود: خداوند، خود، سلام است و سلام از اوست و سلام به سوی اوست و نیز سلام بر جبرئیل فرشته حق باد.

 

 

مقام خدیجه در بهشت

 

     از فضیلت های حضرت خدیجه علیهاالسلام ، مقامی است در بهشت که از سوی خداوند به ایشان وعده داده شده است. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله نیز بارها این مسئله را به خدیجه بشارت می داد و می فرمود: «در بهشت، خانه ای داری که در آن رنج و سختی نمی بینی.»

 

     امام صادق علیه السلام نیز می فرماید: هنگامی که خدیجه وفات یافت، فاطمه خردسال بی تابی می کرد و گرد پدرش می گشت و سراغ مادر را از او می گرفت. پیامبر از این حالت دخت کوچکش بیشتر محزون می شد و دنبال راهی بود تا او را آرام کند. فاطمه همچنان بی تابی می کرد تا اینکه جبرئیل بر پیامبر نازل شد و فرمود: «به فاطمه سلام برسان و بگو مادرت در بهشت خانه ای کنار آسیه، همسر فرعون و مریم، دختر عمران نشسته است.» هنگامی که فاطمه این سخن را شنید، آرام گرفت و دیگر بی تابی نکرد.

 

 

خدیجه سلام الله علیها از دیدگاه رسول خدا

 

     از رسول اکرم صلى الله علیه وآله احادیث فراوان در مناقب حضرت خدیجه سلام الله علیها رسیده است، که به گوشه اى از آنها اشاره مى کنیم:

1) هر روز خداى متعال چندین بار با وجود خدیجه بر فرشتگان مباهات مى کند.
2) او هنگامى به من ایمان آورد که دیگران به من کفر مى ورزیدند. او مرا تصدیق نمود، هنگامى که دیگران انکار مى کردند، او همه ثروتش را در اختیار من قرار داد هنگامى که دیگران دریغ مى ورزیدند. خداى منان از او به من فرزند عنایت کرد ولى دیگران را محروم ساخت.
3) بهترین بانوان عالمیان عبارتند از: مریم دخت عمران، آسیه دخت مزاحم، خدیجه دخت خویلد وفاطمه دخت محمد صلى الله علیه وآله.
4) برترین بانوان بهشت عبارتند از: خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد، مریم دختر عمران وآسیه دختر مزاحم (همسر فرعون).
5) خدیجه پیش از همه بانوان عالم، به ایمان به خدا ورسول خدا سبقت گرفت.
6) من او را از اعماق دل دوست داشتم.
7) من دوستداران خدیجه را نیز دوست مى دارم.
8) هرگز خداى متعال همسرى بهتر از خدیجه به من عطا نکرد.
9) خداى متعال على، حسن، حسین، حمزه، جعفر، فاطمه وخدیجه را بر جهانیان برگزید.
10) خطاب به عایشه: از خدیجه اینگونه سخن مگو، او نخستین بانویى بود که به من ایمان آورد، او براى من فرزند آورد (فرزندی مثل فاطمه سلام الله علیها ) .

 

 

 

غروب غمبار تنها غمگسار پیامبر

 

     بیش از 24 سال ، حضرت خدیجه ستاره پرفروغ دودمان رسالت بود، نگاه هاى جاذب وغم زدایش تنها مایه تسلّى پیامبر رحمت در محیط خانه بود ولى هزار افسوس که با ارتحال جانگدازش غم واندوه فراوانى به وسعت دریاها وسنگینى کوه ها بر دل پیامبر فرو ریخت. این حادثه جانگداز وفاجعه توان فرسا، در دهم رمضان دهمین سال بعثت، سه سال پیش از هجرت اتفاق افتاد.
     در حجون دفن شد، پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله در قبر او وارد شد وبه دست مبارک خود او را در قبر گذاشت. در آن هنگام هنوز نماز میّت تشریع نشده بود. وفات حضرت خدیجه سه ماه بعد از وفات حضرت ابوطالب اتفاق افتاد وپیامبر اکرم صلى الله علیه وآله به شدت محزون شد. فاصله این دو حادثه غمبار را از سه روز تا سه ماه گفته اند.
پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله آن سال را «عام الحُزن»؛ سال غم واندوه نام نهاد ودر واقع یک سال اعلام عزاى عمومى نمود.

     پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله همواره مى فرمودند: تا هنگامى که ابوطالب وخدیجه زنده بودند، هرگز غم واندوهى بر من مستولى نشد.خاطرات تلخ وشیرین ایام زندگى مشترک خدیجه هرگز در بایگانى حافظه پیامبر کمرنگ نشد. او هرگز از خانه بیرون نمى رفت جز این که از خدیجه یاد مى کرد وموجبات رشک وحسد همسران نوجوان فراهم مى شد وگاهى با طوفان اعتراض آنها مواجه مى شد، ولى با قاطعیت از خدیجه حمایت مى کرد ومى فرمود: آرى خدیجه اینگونه بود وخداى متعال نسل مرا از او قرار داد. هنگامى که گوسفندى در خانه پیامبر ذبح مى شد، براى دوستان خدیجه از آن مى فرستادند.

  آری خدیجه، همان بانوی پاک‌دامن و مهربانی بود که امیرالمؤمنین علی (ع) در وصف او این چنین می‌سراید:

«هان ای دو چشم من، باران اشک از آسمان دیدگانم فرو بارید، خدا این گریه و این باران اشک را در سوگ دو یار خدا، کار اسلام و قرآن و دو پشتیبان بی‌همانند پیامبر آزادی و عدالت بر شما مبارک سازد...

پیشتازترین زن در راه آزادی بود و با پیامبر نماز گذارد و به نیایش نشست، باران اشک فرو بارید. بر همان بانوی خود ساخته و پاک روش و پاک منشی که خدا خیمه و سرای او را پاک و پاکیزه ساخته است»

 

 

وصیت هاى حضرت خدیجه سلام الله علیها

 

حضرت خدیجه در آخرین لحظات زندگى وصایایى به شرح زیر به پیامبر اکرم نمود:
1) براى او دعاى خیر کند.
2) او را با دست خود در خاک قرار دهد.
3) پیش از دفن در قبر او وارد شود.
4) عبایى را که به هنگام نزول وحى بردوش داشت، روى کفن او قرار دهد.
حضرت خدیجه که همه اموال منقول وغیر منقولش را به حبیب خود بخشیده بود، در مقابل فقط یک عبا مطالبه نمود وآن را مستقیماً طلب نکرد، بلکه به وسیله حضرت فاطمه سلام الله علیها تقاضا کرد.آنگاه پیک وحى فرود آمد وکفن بهشتى از سوى پروردگار از بهشت آورد.
ام ایمن وام الفضل (همسر عباس) پیکر مطهر حضرت خدیجه را شستشو دادند وبراى آخرین بار وداع کردند .
     پیامبر رحمت نخست با عباى خود او را کفن کرد، آنگاه کفن بهشتى را بر روى آن قرار داد. حضرت خدیجه سلام الله علیها در آن لحظات آخر در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها ابراز نگرانى کرد، اسماء بنت عمیس تعهد نمود که در شب زفاف او به جاى خدیجه نقش مادرى ایفا کند.

 

 

تشریف فرمایى حضرت خدیجه سلام الله علیها به محشر

 

     پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله تشریفات ورود حضرت خدیجه کبرى سلام الله علیها را به صحراى محشر چنین توصیف مى نماید: هفتاد هزار فرشته در حالى که پرچم هایى منقّش ومزیّن با جمله «الله اکبر» را در دست دارند، به استقبال او مى شتابند.

 

 

فاطمه زهرا (سلام الله علیها ) عزادار مادر است

 

                  می­سوزم از شرار نفس های آخرت               
از لحن جانگداز وصایای آخرت
دستم به دست بی رمقت می­شود دخیل
در پیش دیدگان گهربار جبرئیل
دستم شبیه دست تو تبدار می­شود
دیوار غصه بر سرم آوار می­شود
رحمی نما به حال پریشان دخترت
مادر مکش عبای پدر را تو بر­ سرت
دلواپس غروب توام،آفتاب من
بر روزهای روشن من،رنگ شب مزن
در جام لحظه های خوشم شوکران مریز
مادر نمک به زخم جگرهایمان مریز
محزون رنج های پدر می­شوم مرو
من شاهد عزای پدر می­شوم مرو
مادر بمان کنار گل یاس باغ خود
آتش مزن به حاصل خود با فراق خود
فصل بهار خانه مان را خزان مکن
مادر بمان و نیت ترک جهان نکن
مادر حلال کن که دعایم اثر نکرد
شرمنده ام قنوت عشایم اثر نکرد
اشک غمت به ساحل پلک ترم نشست
سنگ فراق شیشه ی قلب مرا شکست
امن یجیب خواندن من بی­نتیجه ماند
زهرا یتیم گشت و پدر بی ­خدیجه ماند

 

                                                      

لحظه جدایی

 

 این قسمت را از زبان استاد شیخ حسین انصاریان برایتان می نویسم :

     " پیامبر وقتی دید حال خدیجه خوب نیست ، دخترش فاطمه را در آغوش گرفت و به منزل عمویش ابوطالب برد تا شاهد از دنیا رفتن مادر نباشد. می خواهم بگویم یارسول الله شما اینقدر اصرار داشتید که فاطمه مرگ مادر را نبیند که مبادا ناراحت و غمگین شود ، کاش بودید و مشاهده می کردید که بعد از ارتحال خود شما چه مصیبت ها که بر سر دخترتان وارد نشد تا جایی که بین در و دیوار از عمق جان شما را صدا بزند : یا ابتا یا رسول الله.

     پیغمبر به منزل بازگشت و کنار بستر همسرش نشست و سرخدیجه را به دامن گرفت . خدیجه شروع به گریه کردن کرد ،پیغمبر سبب گریه او را پرسید .

فرمود: یا رسول الله در حال رفتن از این دنیا هستم در حالی که نمی دانم خدا از من راضی است یا نه ؟

جبرئیل امین نازل شد و فرمود : خداوند فرمود به خدیجه سلام رسانده و بگویید من کمال رضایت را از او دارم .

 خدیجه از دنیا رفت و پیغمبر با احترام او را دفن کرد و فاطمه اش را به منزل برگرداند .فاطمه وقتی به منزل آمد و جای مادر را خالی دید با گریه سراغ مادرش را از پدر گرفت . پیغمبر فرمود : دخترم ، روح مادرت با ملکوتیان عالم به پرواز درآمده است . تا فاطمه فهمید مادر از دنیا رفته است خودش را در آغوش پدر انداخت و در فراق مادر گریست .

 

گریز به کربلا

     یا فاطمه ، شما مرگ مادر را ندیدی و اینگونه گریه کردی . آیا روا نیست نازدانه های حسینت با دیدن بدن صد چاک پدر از سوز جگر ناله بزنند ؟ "

 

 

شامیا خون به دل یتیم مغموم می کنن

بچه رو با یه سر بریده آروم می کنن

بابا قرآن میخونه سنگها به اون لب میخوره

هر کدوم خطا میره به عمه زینب (سلام الله علیها) میخوره

 

السلام علیک یا اباعبدالله

 

 

دهم ماه رمضان سالروز ارتحال جانگداز بزرگ بانوی اسلام حضرت خدیجه سلام الله علیها بر همگان تسلیت باد. – التماس دعا

 

 

 

برخی از منابع                             

خلاصه کتاب همسر آفتاب - hawzah

مطلبی درباره حضرت خدیجه (سلام الله علیها) - khakriz

حضرت خدیجه (سلام الله علیها) - نویسنده : محسن محمدزاده - pajoohe 

فضایل ، مصایب و کرامات فاطمه زهرا (سلام الله علیها) – نویسنده عباس عزیزی